ACT

Acceptance and commitment therapy- ACT is eigenlijk een bewuste keuze om niets te ‘doen’. De focus wordt verlegd van het vermijden van angst of pijn naar inzicht krijgen in je persoonlijke waarden en die kennis te gebruiken om bewust dingen te doen die je leven verrijken en verbeteren.
Het  is een ‘evidence-based’ methodiek en onderdeel van de derde generatie gedragstherapie. ACT leert hoe je de impact en de invloed van pijnlijke gedachten en gevoelens kunt verminderen (acceptatie) en tegelijkertijd actie kunt ondernemen om een rijk compleet en betekenisvol leven op te bouwen (commitment). 

Hoe werkt ACT? 

ACT leert niet om positiever te denken of om van belemmerende gedachten of gevoelens af te komen. Pijnlijke gevoelens maken nou eenmaal deel uit van het bestaan.
ACT leert wèl hoe op een andere, slimmere manier om te gaan met:
pijn, frustratie, angst, gepieker en eisen die je aan jezelf stelt.
En, net zo belangrijk, ook met de gedachten die daarbij horen, zoals: ik ben niet goed genoeg, als ik die functie heb dan kan ik echt gelukkig zijn, anderen zijn beter dan ik, ik ben daar verantwoordelijk voor, dat kan ik niet, ik heb gewoon altijd pech of als ik het niet doe dan gaat alles verkeerd etc.

Dus eigenlijk leren accepteren wat je niet kunt veranderen en bewust de keuze maken je energie te besteden aan dingen die je leven prettiger of beter maken. Daarom is het ook erg geschikt voor mensen met angsten, depressies, neurodivergenten en piekeraars onder ons.

 Gelukkig zijn is best lastig

Het leven is leuk…. en ook ellendig. Iedereen maakt prachtige en verschrikkelijke momenten mee in het leven. En helaas zijn de dingen die je de meeste vreugde geven ook de dingen die het meeste leed en gedoe kunnen veroorzaken. 
Belangrijk is hierbij ook de realisatie dat het grootste deel van onze worsteling niet de pijn zelf is maar het piekeren over pijn: wat als of had ik maar.
Heel logisch want de taak van ons brein is ons te helpen overleven en voortplanten. Daar horen ook risico’s inschatten en dingen bedenken om het leven beter te maken bij. Ookal zijn onze grotten inmiddels redelijk veilig en hebben gevaarlijke wolven plaatsgemaakt voor vriendelijke honden, ons brein wil nog steeds graag zijn taakjes uitvoeren en dus zijn we constant aan het bedenken hoe het leven beter kan.